از آنجا كه نور خورشيد در نزديكي استوا فراوانتر و شديدتر است، بسياري از محققان همواره ترديد داشتهاند كه آيا ميزان بالاي توليد ويتامين D در بدن در اثر تماس با نور خورشيد ميتواند علت اين الگوي نامعمول نسبت شيوع بيماري ام اس باشد ؟
هكتور دي لوسا، پروفسور تحقيقاتي در رشته بيوشيمي در دانشگاه ويسكونسين ميگويد: ويتامين D ممكن است علائم ام اس را كاهش دهد اما در پژوهشي كه در نشريه پيشرفتهاي آكادمي علوم آمريكا منتشر شده است، اين محقق و دستيارش برايان بكلوند خاطرنشان ميكنند كه بخش مادون قرمز نور خورشيد بيش از ويتامين D در كنترل ام اس ميتواند نقش داشته باشد.
به گفته متخصصان؛ بيماري ام اس با نام علمي كامل مولتيپل اسكلروسيز يا فلج اعصاب، يك بيماري نورولوژيك دردناك است كه عامل بروز آن تخريب در هدايت الكتريكي عصبي است.آمارها نشان ميدهد كه هم اكنون در آمريكا حدود 400 هزار نفر بر اثر ابتلا به اين بيماري فلج و ناتوان شدهاند. در سالهاي اخير، آشكار شده است كه سيستم ايمني بدن بيماران در حال تخريب هدايت الكتريكي در رشتههاي عصبي است.
محققان ميگويند؛ بخش تشعشعات مادون قرمز نور خورشيد، بدن را به توليد ويتامين D ترغيب ميكند و اين ويتامين به همراه تشتشع مادون قرمز با هم ميتوانند سيستم ايمني بدن را تنظيم كنند و شايد حتي روند بيماري ام اس را كندتر كند. اما سوالي كه اكنون ذهن دانشمندان را مشغول كرده اين است كه آيا تنظيم سيستم ايمني مستقيما نتيجه عملكرد اشعه مادون قرمز، تاثير غيرمستقيم توليد ويتامين D و يا هردوي اين فاكتورها است؟
اين پژوهش با هدف تشخيص نقش ويتامين D و نور فرابنفش در توجيه علت افزايش نرخ ابتلا به ام اس در نقاط دورتر از خط استوا، انجام گرفته است.
دكتر دلوس ميگويد: از دهه 1970 تاكنون بسياري از مردم معتقدند كه نور خورشيد از طريق تاثير ويتامين D در كاهش احتمال ابتلا به ام اس نقش دارد. البته اين درست است كه دوزهاي زياد از نوع فعال ويتامين D ميتواند بيماري را در نمونههاي حيوانات آزمايشگاهي متوقف كند. اين ويتامين به ميزان غيرقابل انتظاري سطح كلسيم را در خون افزايش ميدهد اما ما ميدانيم كه ساكنان نواحي استوايي اين ميزان بالاي كلسيم را ندارند اما با اين حال درصد ابتلاي آنها به ام اس پايين است. بنابراين به نظر ميرسد كه عامل ديگري غير از ويتامين D ميتواند اين تفاوت جغرافيايي را توجيه كند.
محققان براي كشف اين ارتباط موشهايي را كه مستعد ابتلا به ام اس بودند به مدت يك هفته در معرض اشعه مادون قرمز قرار دادند. محققان دريافتند: تماس با اين اشعه اگرچه تعداد موشهاي مبتلا به بيماري شبه ام اس را كاهش نداد اما علائم اين بيماري را در موشها، بويژه موشهايي كه هر روز در معرض تشتشع قرار ميگرفتند، كاهش داد.
دي لوس تاكيد كرد: اين يافته هنوز در مرحله آزمايش است و براي بررسي كاربردهاي عملي آن در مبتلايان انساني، انجام تحقيقات بيشتر و دقيق تر ضروري است.
ارسال از دنیز عزیز
هكتور دي لوسا، پروفسور تحقيقاتي در رشته بيوشيمي در دانشگاه ويسكونسين ميگويد: ويتامين D ممكن است علائم ام اس را كاهش دهد اما در پژوهشي كه در نشريه پيشرفتهاي آكادمي علوم آمريكا منتشر شده است، اين محقق و دستيارش برايان بكلوند خاطرنشان ميكنند كه بخش مادون قرمز نور خورشيد بيش از ويتامين D در كنترل ام اس ميتواند نقش داشته باشد.
به گفته متخصصان؛ بيماري ام اس با نام علمي كامل مولتيپل اسكلروسيز يا فلج اعصاب، يك بيماري نورولوژيك دردناك است كه عامل بروز آن تخريب در هدايت الكتريكي عصبي است.آمارها نشان ميدهد كه هم اكنون در آمريكا حدود 400 هزار نفر بر اثر ابتلا به اين بيماري فلج و ناتوان شدهاند. در سالهاي اخير، آشكار شده است كه سيستم ايمني بدن بيماران در حال تخريب هدايت الكتريكي در رشتههاي عصبي است.
محققان ميگويند؛ بخش تشعشعات مادون قرمز نور خورشيد، بدن را به توليد ويتامين D ترغيب ميكند و اين ويتامين به همراه تشتشع مادون قرمز با هم ميتوانند سيستم ايمني بدن را تنظيم كنند و شايد حتي روند بيماري ام اس را كندتر كند. اما سوالي كه اكنون ذهن دانشمندان را مشغول كرده اين است كه آيا تنظيم سيستم ايمني مستقيما نتيجه عملكرد اشعه مادون قرمز، تاثير غيرمستقيم توليد ويتامين D و يا هردوي اين فاكتورها است؟
اين پژوهش با هدف تشخيص نقش ويتامين D و نور فرابنفش در توجيه علت افزايش نرخ ابتلا به ام اس در نقاط دورتر از خط استوا، انجام گرفته است.
دكتر دلوس ميگويد: از دهه 1970 تاكنون بسياري از مردم معتقدند كه نور خورشيد از طريق تاثير ويتامين D در كاهش احتمال ابتلا به ام اس نقش دارد. البته اين درست است كه دوزهاي زياد از نوع فعال ويتامين D ميتواند بيماري را در نمونههاي حيوانات آزمايشگاهي متوقف كند. اين ويتامين به ميزان غيرقابل انتظاري سطح كلسيم را در خون افزايش ميدهد اما ما ميدانيم كه ساكنان نواحي استوايي اين ميزان بالاي كلسيم را ندارند اما با اين حال درصد ابتلاي آنها به ام اس پايين است. بنابراين به نظر ميرسد كه عامل ديگري غير از ويتامين D ميتواند اين تفاوت جغرافيايي را توجيه كند.
محققان براي كشف اين ارتباط موشهايي را كه مستعد ابتلا به ام اس بودند به مدت يك هفته در معرض اشعه مادون قرمز قرار دادند. محققان دريافتند: تماس با اين اشعه اگرچه تعداد موشهاي مبتلا به بيماري شبه ام اس را كاهش نداد اما علائم اين بيماري را در موشها، بويژه موشهايي كه هر روز در معرض تشتشع قرار ميگرفتند، كاهش داد.
دي لوس تاكيد كرد: اين يافته هنوز در مرحله آزمايش است و براي بررسي كاربردهاي عملي آن در مبتلايان انساني، انجام تحقيقات بيشتر و دقيق تر ضروري است.
ارسال از دنیز عزیز
 
 
 
 

 
 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر