مرکز آنلاین اطلاعات ام.اس

تأثير تشخيص ام اس در زندگي افراد وقتي بيماري ام اس در فردي تشخيص داده مي‌شود بدين معني است كه بيمار و خانواده اش بايد بطور ناگهاني خود را با يك زندگي همراه با يك بيماري مزمن، ناتوان كننده و كاملاً غيرقابل پيش بيني هماهنگ كنند. افراد مختلف وقتي كه مي شنوند كه دچار بيماري ام اس شده اند واكنش هاي متفاوتي ارائه مي كنند. بعضي از بيماران در چنين مواقعي براي خودشان احساس تأسف مي كنند، بعضي ها با عصبانيت از كوره در مي روند، بعضي ها ترس سراسر وجودشان را فرا مي گيرد و بعضي ها نيز دچار افسردگي شديدي مي شوند زيرا مي پندارند كه دچار يك بيماري خطرناك شده اند كه تا آخر عمر همراه آنان خواهد بود

خانواده هاي اين بيماران نيز از فهميدن اينكه يكي از اعضاء خانواده دچار اين بيماري شده است در رنج خواهد بود واكنش اطرافيان بيمار نيز در چگونگي برخورد با اين بيماري مي تواند بسيار متفاوت باشد.احساس ترحم، ناراحت شدن و حتي تنفر، از واكنش هاي شايعي هستند كه اطرافيان بيمار، چه دوستان و چه اعضا خانواده ممكن است در مواجه شدن با چنين بيماراني از خود نشان دهند.اغلب اعضاء خانواده، در برابر بيماران مبتلا به ام اس بي حوصله مي شوند زيرا بسياري از علايم اين بيماري مثل تار شدن چشم ها و درد از نظر آنها قابل مشاهده نبوده و ممكن است به نظر بي آيد كه بيمار فقط تصور اين مشكلات را دارد و در حال تمارض مي باشد. گاهي اوقات تغييرات شناختي كه در بيماران مبتلا به ام اس ايجاد مي شود ممكن است منجر به اختلالاتي در به ياد آوردن اسم چيزها، قرار هاي ملاقات و كارهاي روزمره شود. كساني كه مشكلات اين بيماري را درك نمي كنند، چه اعضا خانواده و چه دوستان يا همكاران فرد بيمار، ممكن است از اين فراموشي هاي بيمار دچار ناراحتي و دلخوري شوند. اين رنجش و دلخوري ها به نوبه خود مي تواند سبب عصبانيت بيمار شده و او را بيشتر از اطرافيانش منزوي و دور نمايد. گاهي اوقات استرس هايي كه در هنگام تشخيص اين بيماري وجود دارد به قدري شديد مي باشد كه افراد اصلان از اينكه چنين بيماريي رخ داده است انكار مي كنند. از نظر متخصصين، انكار بيماري از طرف بيماران، روش خوبي براي مقابله با بيماري نمي باشد و در واقع مي تواند بسيار خطرناك هم باشد زيار باعث مي شود كه بيمار به دنبال درمان بيماري اش نرود.بعضي از بيماران بعد از اينكه تشخيص داده شد كه آنها به بيماري ام اس مبتلا هستند احساس راحت تري مي كنند زيرا بعد از مدتها كه به دنبال علت وجود مشكلاتشان مي گردند بالاخره مي فهمند كه چه بيماري اي دارند. آنها از اينكه به مدت طولاني از اين دكتر به آن دكتر بروند و هيچكدام نيز به تشخيص نرسند خسته مي شوند و حالا كه مي دانند به چه بيماري اي مبتلا شده اند بطور عجيبي خيالشان راحت مي شود

پزشكان و گروههاي حمايتي ام اس تمام تلاش خود را مي كنند تا به بيماران كمك نمايند تا افكار منفي را از خود دور نموده و يك زندگي خوب را در پيش بگيرند. ايجاد يك روحيه مثبت، عامل مهمي در كنار آمدن با ام اس مي باشد. به غير از اينكه ارتباط بين بيمار و پزشك بايد ارتباط خوبي باشد، متخصصين مي گويند كه تقويت ارتباطات شخصي بيمار مي تواند به كنار آمدن راحت تر با بيماري كمك نمايد. اين ارتباطات شامل ارتباط با والدين، همسر، فرزندان، ساير افراد خانواده و دوستان، باعث مي شود كه بيمار در وضعيت بهتري قرار بگيرد